แล้ว เมานี่ มีดีอะไรนิยายของเขาถึงเข้าตานัก? จำต้องบอกว่านิยายของเมานี่ ชอบมีรายละเอียดที่มากแถมเขายังให้รายละเอียดเจริญสำหรับการเขียนด้วย ถ้าจะให้เห็นภาพอาจจะลองคิดถึงเรื่อง Lord of The Rings มองขอรับ เพียงแค่ประพันธ์นิยายเพียงแค่เรื่องเดียว โทลคีน ถึงกับสร้างภาษาเอลฟ์ขึ้นมาใช้เองเลยทีเดียว มีทั้งตัวอักษร อีกทั้งคำอ่านอะไรทำนองนั้น เมานี่ก็เหมือนกัน เขาได้สร้างลำดับขั้น อาชีพ วิชา ต่างๆออกมาใหม่ได้น่าสนใจมากๆแล้วเขาก็หยิบยกมาใช้ได้ดี แถมแต่ละเรื่องเขายังเปลี่ยนรายละเอียดพวกนั้นออกไปไม่เหมือนกันอีกด้วย (ไม่เสมือนจักรวาลกิมย้ง ที่ชอบใช้วิชา หรือเผ่าพันธุ์สำหรับการเชื่อมต่อนิยายแต่ละเรื่องของเขา) ที่ผมเกริ่นมานานขนาดนี้ไม่ใช่อะไรหรอก อยากจะบอกว่าด้วยเนื้อหารายละเอียดที่มาก ละครที่มาจากนิยายของเมานี่จำนวนมากเลยชอบปูเรื่องราวนาน อย่างสยบฟ้าฯนี่ 30 ทีแรกๆเสมือนเป็นการเสนอแนะสิ่งต่างๆในเรื่องผมก็แอบรู้สึกว่ามันเอื่อยนิดๆเหมือนกัน แต่ว่าใน 30 ภายหลังนี่หยุดไม่ได้เลย ฉะนั้นผู้ที่ไม่ใช่แฟนของเมานี่อาจจะจำต้องทนๆมองไปสักนิดนึงนะครับสยบฟ้าพิชิตปฐพี “หนิงเชวีย” (พระเอกของเรา) เป็นกำพร้าผู้มีชีวิตรอดเพียงอันเดียวจากจวนแม่ทัพ “หลินกวงหย่วน” ที่ถูกยัดข้อหากบฏให้ถูกประหารอีกทั้งเครือญาติ(แต่ว่าเหตุผลจริงๆเป็นจวนแม่ทัพถูกทำนายว่าจะมีลูกแห่ง “หมิงหวัง” หรือ “ดาวมรณะ” มากำเนิดที่จวนนี้) จากภาพที่ร้ายกาจที่เขาได้มองเห็นในวัยเด็กนั้น ทำให้หนิงเชวียตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ว่าจึงควรแก้แค้นผู้ที่เป็นต้นเหตุการฆ่าล้างจวนนี้ให้ได้ และเขาก็ใช้ชีวิตบนแนวคิดนี้นับจากวันนั้นเป็นต้นมาระหว่างทางที่หนีตายออกจากเมืองหลวงแคว้นถังนั่นเอง หนิงเชวียได้พบกับเด็กสาวคนหนึ่งร้องจากกองศพที่มองก็รู้ว่าถูกฆ่าล้างครอบครัว พร้อมร่มดำปริศนาคันหนึ่ง(มารู้ที่หลังว่าเป็นอาวุธระดับเทพ) เด็กน้อยคนนี้ชื่อ “ซังซัง” หนิงเชวียเก็บซังซังมาด้วยเนื่องจากเห็นว่ามีชะตาชีวิตราวกับตัวเองเลย อีกทั้ง 2 โตมาได้อย่างไรไม่รู้แต่ว่าในตอนที่หนิงเชวียอายุยงได้ 10ปีปลายๆเขาก็ได้เข้าร่วมกับกองทหารเพื่อหารายได้ และพาซังซังเข้าไปด้วยในฐานะหญิงรับใช้ประจำตัว
สยบฟ้าพิชิตปฐพี ภาค1
Ever Night 1
