เริ่มจากผู้แสดงนำของเรื่องก็คือแม่หญิงดวงแก้ว แล้วก็ หมวดโอปอ
น้ำตาลทำให้เห็นว่าผู้แสดงสองคนนี้ “เป็นคนละคนอย่างแจ่มแจ้ง”
เป็นเชื่อเลยว่านี่แหละเป็นโอปอแล้วก็โน่นเป็นดวงแก้ว
พิจักขณา เธอ “เหน็ด” แต้ๆครึ้ม
ต่อมาบิดาแพทย์แห่งอโยธยา แรกๆก็อาจขัดหูขัดตาที่จังหวะจะโคนเนิบๆ
แต่พอลองติดตามดูแล้วก็จะพบว่านี่เป็น “หลวงยาวรเวช” จริงๆไม่ใช่เพื่อน-คณิณ
แล้วก็ยิ่งเจอรอยยิ้มซื่อๆตามแบบฉบับคนเมืองศรี ก็ยิ่งตอกย้ำซ้ำเติมว่า “นี่มันไม่ใช่การแสดง” แต่เป็นผู้ที่มีตัวตนจริงๆ
ส่วนพระเอกอีกคนอย่างกระทิง แรกๆก็ขัดหูขัดตาด้วยเหตุว่ายังมองไม่ค่อยเนียนเท่าไร
แต่บทบู๊ทำให้มั่นใจว่า “นี่แหละเป็นตำรวจ” แล้วก็ยิ่งมองยิ่งมีเสน่ห์บวกกับรอยยิ้มที่มานะจะแอ๊วดวงแก้วทุกเวลา
แต่ดูท่าจะเป็นคนขี้ร้อนมองเห็นเหงื่อไหลไคลย้อยทุกซีนเลยเสื้อผ้าเปียกหมด -___-
พวกเราชอบซีนบู๊ทุกซีน มันเท่มาก งามมาก แล้วก็สุดยอดมาก
พี่แพทย์แล้วก็โอปอทำได้ดีจนถึงอาจแปลงเป็นมาตรฐานซีนบู๊ของช่องไปเลยก็ได้
ด้วยเหตุว่าดังดูหนังใหญ่เลย แล้วก็ทำให้มั่นใจว่าต่างหากที่เป็นผู้แสดงในข้อเท็จจริงๆที่หลุดออกมาจากโลกนิยาย
สรุปก็คือหัวข้อนี้ทำให้พวกเรามั่นใจว่ามันไม่ใช่การแสดง
ด้วยเหตุว่าอีกทั้งบุคลิกลักษณะ น้ำเสียง อิริยาบถ แล้วก็ความละเอียดของบทละคร ที่มีที่ว่ากล่าวน้อยมาก จนถึงไม่ได้อยากต้องการจะจับผิดอะไร
ขอชื่นชมดาราหนังแล้วก็ทีมงานมากจริงๆที่รังสฤษฏ์ละคร “โคตะระดี” แบบงี้มาให้พวกเราหลงเพ้อละเมอหาแต่ผู้แสดงกันไม่เว้นทุกๆวัน
